آثار دعای فرج
آثار دعای فرج
2- این دعا سبب زیاد شدن نعمتها است.
3- اظهار محبت قلبی است.
4- نشانه انتظار است.
5- زنده کردن امر ائمه اطهار(ع) است.
6- مایه ناراحتی شیطان لعین است.
7- نجات یافتن از فتنه های آخرالزمان است.
8- ادای قسمتی از حقوق آن حضرت است ، که ادای حق هر صاحب حقی ، واجب ترین امور است.
9- تعظیم خداوند و دین خداوند است.
10- حضرت صاحب الزمان(ع) در حق او دعا می کند.
11- شفاعت آن حضرت در قیامت شامل حال او می شود.
12- شفاعت پیغمبر(ص) انشاء الله شامل حالش می شود.
13- این دعا امتثال امر الهی و طلب فضل و عنایت او است.
14- مایه استجاب دعا می شود.
15- ادای اجر رسالت است.
16- مایه دفع بلا است.
17- سبب وسعت روزی است ، انشاءالله
18- باعث آمرزش گناهان می شود.
19- سبب تشرف به دیدار آن حضرت در بیداری یا خواب می شود ، ان شاءالله
20- سبب رجعت به دنیا در زمان ظهور آن حضرت می شود ، ان شاءالله
21- از برادران پیغمبر(ص) خواهد بود.
22- فرج مولای ما حضرت صاحب الزمان(ع) زودتر واقع می شود.
23- پیروی از پیغمبر و امامان(ع) خواهد بود.
24- وفای به عهد و پیمان خداوندی است.
25- آثار نیکی به والدین برای دعا کننده حاصل می گردد.
26- فضیلت رعایت و اداء امانت برایش حاصل می شود.
27- زیاد شدن اشراف نور امام(ع) در دل او است.
28- سبب طولانی شدن عمر است ، ان شاءالله
29- تعاون و همکاری در کارهای نیک و تقوا است.
30- رسیدن به نصرت و یاری خداوند و پیروزی بر دشمنان به کمک خداوند است.
31- سبب هدایت به نور قرآن مجید است.
32- نزد اصحاب اعراف محبوب می گردد.
33- به ثواب طلب علم نائل می شود.
34- از عقوبت های اخروی ان شاءالله در امان می ماند.
35- هنگام مرگ به او مژده می رسد و با او به نرمی رفتار می شود.
36- این دعا اجابت دعوت خدا و رسول(ص) است.
37- با امیرالمؤمنین(ع) و در درجه آن حضرت خواهد بود.
38- محبوب ترین افراد نزد خداوند خواهد بود.
39- عزیزترین و گرامی ترین افراد نزد پیغمبر(ص) می شود.
40- انشاءالله از اهل بهشت خواهد شد.
41- دعای پیغمبر(ص) شامل حالش می گردد.
42- کردارهای بد او به کردارهای نیک مبدل می شود.
43- خداوند متعال در عبادت ، او را تأیید می فرماید.
44- ان شاءالله با این دعا عقوبت از اهل زمین دور می شود.
45- ثواب کمک به مظلوم را دارد.
46- ثواب احترام به بزرگتر و تواضع نسبت به او را دارد.
47- پاداش خونخواهی حضرت ابی عبدالله الحسین(ع) را دارد.
48- شایستگی دریافت احادیث ائمه اطهار(ع) را می یابد.
49- نور او برای دیگران نیز ـ روز قیامت ـ درخشان می گردد.
50- هفتاد هزار نفر از گنهکاران را شفاعت می کند.
51- دعای امیرالمؤمنین(ع) در روز قیامت ، شاملش می گردد.
52- بی حساب داخل بهشت می شود.
53- از تشنگی روز قیامت در امان می ماند.
54- در بهشت جاودان است.
55- مایه خراش روی ابلیس و مجروح شدن دل او است.
56- روز قیامت هدیه های ویژه ای دریافت می دارد.
57- خداوند عزوجل از خدمتگزاران بهشت نصیبش می فرماید.
58- در سایه گسترده خداوند قرار گرفته و رحمت بر او نازل می شود ـ مادامی که مشغول آن دعا باشد ـ .
59- پاداش نصیحت مؤمن را دارد.
60- مجلسی که در آن برای حضرت قائم ـ عجل الله فرجه ـ دعا شود ، محل حضور فرشتگان می گردد.
61- دعا کننده مورد مباهات خداوند می شود.
62- فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند.
63- از نیکان مردم ـ پس از ائمه اطهار(ع) ـ می شود.
64- این دعا اطاعت از اولی الامر است که خداوند اطاعت شان را واجب ساخته است.
65- مایه خرسندی خداوند عزوجل می شود.
66- مایه خشنودی پیغمبر(ص) می گردد.
67- این دعا خوشایندترین اعمال نزد خداوند است.
68- از کسانی خواهد بود که خداوند در بهشت به او حکومت می دهد ، ان شاءالله
69- حساب او آسان می شود.
70- این دعا در عالم برزخ و قیامت مونس مهربانی خواهد بود.
71- این عمل بهترین اعمال است.
72- باعث دوری غصه ها می شود.
73- دعای هنگام غیبت بهتر از دعای هنگام ظهور امام(ع) است.
74- فرشتگان درباره اش دعا می کنند.
75- دعای حضرت سیدالساجدین(ع) ـ که نکات و فوائد متعددی دارد ـ شامل حالش می شود.
76- این دعا تمسک به ثقلین (کتاب و عترت) است.
77- چنگ زدن به ریسمان الهی است.
78- سبب کامل شدن ایمان است.
79- مانند ثواب همه بندگان به او می رسد.
80- تعظیم شعائر خداوند است.
81- این دعا ثواب کسی که با پیغمبر(ص) شهید شده را دارد.
82- ثواب کسی که زیر پرچم حضرت قائم(ع) شهید شده را دارد.
83- ثواب احسان به مولای ما حضرت صاحب الزمان ـ عجل الله فرجه ـ را دارد.
84- در این دعا ، ثواب گرامی داشتن عالم هست.
85- پاداش گرامی داشتن شخص کریم را دارد.
86- در میان گروه ائمه اطهار(ع) مشهور می شود.
87- درجات او در بهشت بالا می رود.
88- از بدی حساب در روز قیامت در امان می ماند.
89- به بالاترین درجات شهدای روز قیامت نائل می شود.
90- و رستگاری به سبب شفاعت فاطمه زهرا(ع) را در پی دارد.
مکیال المکارم ، ج 1 ، ص 351 (ترجمه : سید مهدی حائری قزوینی)